سمت الراس
فارسی به انگلیسی
فارسی به عربی
صعود , قمة
مترادف و متضاد
اوج، قله، سمت الراس، بالاترین نقطه آسمان
سر، قله، نوک، تارک، راس، فرق، فرق سر، سمت الراس
ریعان جوانی، اوج خوشبختی، سمت الراس
فرهنگ فارسی
( اسم ) نقطه ایست از آسمان که بروی امتداد قامت شخص راصد می باشد . نقطه متقاطر آن سمت القدم نام دارد .
فرهنگ معین
( سمت الرأس ) (سَ تُ رَّ ) [ ع . ] (اِمر. ) نقطه ای درآسمان که درست در امتداد سر شخص باشد.
فرهنگ عمید
نقطه ای از فلک که وقتی شخص به آسمان نگاه کند بالای سر او باشد.
دانشنامه عمومی
سمت الرأس. سرسو یا سمت الرأس در ستاره شناسی و دانش زمین به جهتی گفته می شود که درست در بالای سر ناظر قرار دارد.
پاسو
با توجه به مبهم بودن اصطلاح «بالای سر»، تعریف های دقیق تری از این مفهوم به کار می رود که یکی از آن ها تعریف سرسو به صورت جهت مخالف با جهت بردار اقلیدسی نیروی جاذبه در هر نقطه از کره زمین است.
پاسو
با توجه به مبهم بودن اصطلاح «بالای سر»، تعریف های دقیق تری از این مفهوم به کار می رود که یکی از آن ها تعریف سرسو به صورت جهت مخالف با جهت بردار اقلیدسی نیروی جاذبه در هر نقطه از کره زمین است.
wiki: سمت الرأس
دانشنامه آزاد فارسی
سَمتُ الرّأس (zenith)
(یا: سَرسو) بالاترین نقطۀ افق آسمانی، درست بر فراز سر ناظر. پاسو (سمت القدم) در نقطه ای با زاویۀ صد و هشتاد درجۀ مقابل آن قرار دارد. نیز ← کرۀ آسمانی
(یا: سَرسو) بالاترین نقطۀ افق آسمانی، درست بر فراز سر ناظر. پاسو (سمت القدم) در نقطه ای با زاویۀ صد و هشتاد درجۀ مقابل آن قرار دارد. نیز ← کرۀ آسمانی
wikijoo: سمت_الراس
فرهنگستان زبان و ادب
سمت الرأس
{zenith} [نجوم] نقطه ای در کرۀ آسمان که درست در بالای سر ناظر است
{zenith} [نجوم] نقطه ای در کرۀ آسمان که درست در بالای سر ناظر است
پیشنهاد کاربران
نقطه ای در آسمان که کاملا بالای سر آدمی باشد. Zenith
معلوم نیست که آیا یک سمت الراس ( زِنیت ) آسمانی واحد و عمومی برای همه مشاهده گران وجود دارد یا اینکه هر نظاره گری در هر جایی که روی کره زمین ایستاده باشد، دارای سمت الراس خاص و ویژه خویش است. به عنوان مثال یک نفر روی قطب شمال ایستاده و سمت الراس از دید گاه او در امتداد محور زمین روی قوس آسمان بالای سر او می باشد و بطور همزمان یک مشاهده دیگر روی کمبربند استوا ایستاده و زنیت خودرا روی قوس آسمان بالای سر تعیین می کند. از آنجاییکه محور زمین بر قطر دایره کمبر بند استوا عمود می باشد و امتداد قطر دایره استوا از پا به سمت سر نظاره گر و سپس به سمت مرکز قوس آسمان روی سر او امتداد می یابد ، طول قوسی که بین نقاط سمت الراس این دو مشاهده گر روی محیط یک دایره فرضی روی سقف آسمان قرار دارد برابر با یک چهارم محیط آن دایره آسمانی خواهد بود. لذا بین استوا و قطب شمال یا جنوب می توانند مشاهده گری های زیادی در امتداد قوس یک نصف النهار ( meridian : مری دیان ) بایستند و هرکدام زِنیت یا سمت الراس خاص خودرا روی آسمان داشته باشند . البته این یک نظریه شخصی است و نمیدانم که آیا حقیقت داشته باشد یا نه؟
کلمات دیگر: