شیون کردن

عویل

ناله افغان کردن گریه و زاری نمودن

شیون کردن. [ شی وَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ناله و افغان کردن. گریه و زاری نمودن. ( یادداشت مؤلف ) :
ز بس کو همی شیون و ناله کرد
همه خلق را چشم پرژاله کرد.که من بر دل پاک شیون کنم
به آید که از دشمنان زن کنم.پشوتن چنین گفت با مادرش
که چندین چه شیون کنی بر سرش.از بدِ کرده پشیمان شو و طاعت کن
خیره بر عمر گذشته چه کنی شیون.صحبت ناجنس آتش را بفریاد آورد
آب چون در روغن افتد می کند شیون چراغ.ز شیونی که کند بخت من چه غم دارم
چو عندلیب کند ناله زاغ می رقصد.

بنگ وُرَوُردِن؛ زِیدِن وا مزگ