کنسروسازی

کُنسِرْوْ به روشی برای نگهداری از غذا و هم چنین به خوردنی های نگهداری شده به این روش گفته می شود.در روش کنسرو، ماده خوردنی در یک قوطی یا ظرف قرار می گیرد و پس از بستن سر قوطی یا ظرف، هوا دیگر به ماده غذایی راه نمی یابد و این باعث طولانی تر شدن مدت نگهداری مواد درون قوطی می شود.
علوم و صنایع غذایی
نگهداری غذا
پاستوریزه کردن
کنسروسازی نخستین بار توسط نیکولا آپر و به عنوان یکی از ابداعات ارتش فرانسه در سال ۱۸۱۰ آغاز شد. کنسروسازی باعث می شود تا میکروارگانیسم ها (ریزسازواره ها) وارد قوطی نشوند و در آن تکثیر نیابند.
قوطی های کنسور می توانند بزرگ، کوچک، دایره ای، بیضوی، مکعبی، پلاستیکی، شیشه ای، گالوانیزه یا آلومینیومی باشند.
برای کنسروسازی مواد خوراکی، مراحل گوناگون زیادی در کارخانه ها انجام می شود برای نمونه برای کنسروسازی ماهی این مراحل لازم است:آماده سازی، آب نمک گذاری، پخت اولیه، قوطی گذاری، هواگیری، درب بندی، فرایند حرارتی، قرنطینه و برچسب زنی.

کُنسِروسازی (canning)
فن نگه داری مواد غذایی آمادۀ مصرف در ظرف های پلمب شده. این روش را نیکلا آپر فرانسوی در ۱۸۰۹ با استفاده از ظرف های شیشه ای ابداع کرد.