لهجه شیرازی

لهجهٔ شیرازی یکی از لهجه های زبان فارسی است.
شیرازی میانه
شیرازی پودنکی
شیرازی قصردشتی
در شیراز هنوز مردم محله های قدیمی تر بیشتر به لهجهٔ شیرازی سخن می گویند تا بقیهٔ مردم مثلاً لهجهٔ کسبه و اهالی دروازه سعدی، لب آب، دروازه قصاب خانه، دروازه شاه داعی الله و... تفاوت آشکار با لهجهٔ اهالی و کسبهٔ نقاط دیگر شهر دارد.
از زمان آل بویه تا دورهٔ قاجار فقط یک گونه لهجهٔ شیرازی وجود داشته که هم اکنون به نام شیرازی اصیل شناخته می شود.در شیراز به شیرازی میانه می گویند شیرازی، به شیرازی پودنکی می گویند شیرازی غلیظ و به شیرازی قصردشتی می گویند شیرازی شهری.
بااینکه تمامی لهجه های شیرازی از یک لهجه، یعنی لهجهٔ اصیل سرچشمه می گیرند، اما اصطلاحاتی که در لهجه های منشعب وجود دارد گاهی باعث می شود که این تصور حاصل شود که این لهجه ها از ریشه با هم متفاوتند.