پیمانه پر شدن

مالا مال و لبریز گشتن کیله یا جام

پیمانه پر شدن. [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ پ ُ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) مالامال شدن و لبریز گشتن کیله یا جام. || کنایه از عمر به آخررسیدن. ( برهان ) ( غیاث ). رسیدن مرگ. پیمانه لب ریز شدن ؛ سپری شدن زندگانی. ( شرفنامه منیری ) :
پیمانه آنکس بیقین پر شده باشد
کو با تو نیاید بسر وعده و پیمان.عمرت چو بسر رسد چه بغداد و چه بلخ
پیمانه چو پر شود چه شیرین و چه تلخ.جهان پیمانه را ماند بعینه
که چون پر شدت تهی گردد بهر بار.خصم را پیمانه پر شد زود زود
هم حسام او دروگر هم سنانش.دیدم بخواب شب که بمن داد ساغری
تعبیر قتل ماست که پیمانه پر شده ست.ای خضر با تو آب ز یک چشمه خورده ایم
پیمانه من و تو ز میخانه پر شده ست.امشب شراب زندگیم نشئه ای نداد
ساقی مریز باده که پیمانه پر شدست .یعنی که گری گری شود عمر تو کم
پیمانه عمر پر شود تا نگری.- پر شدن پیمانه از جائی ؛ سیر آمدن از توقف بدانجا :
دگر پر شد از شام پیمانه ام
کشید آرزومندی خانه ام.