برچمیدن

برچمیدن. [ ب َ چ َ دَ ] ( مص مرکب ) چمیدن :
وز هوس خویش همی برچمی
بیهده ای درخور مقدار خویش.سخن با سر شبان جز سخته و پخته مگو هرگز
ولیکن با رمه هر گونه ای کاید همی برچم.رجوع به چمیدن شود.