پیمان کردن

( مصدر ) متعهد شدن عهد کردن تعهد : چو گویی بسوگند پیمان کنم که هرگز وفای ترا نشکنم . ( شا. بخ۳۲۹۸ : ۸ ) گفت :دست مراده و عهد بکن دست بدو دادم و پیمان کرد . یا زرع و پیمان کردن . طناب زدن گز کردن پیمودن .

پیمان کردن. [ پ َ / پ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) متعهد شدن.عهد کردن. پذیرفتن از. تعهد. شرط. ( دهار ) ( تاج المصادر ). اشتراط. ( تاج المصادر بیهقی ). عقد. ( دهار ). ( تاج المصادر بیهقی ). عهد. ( تاج المصادر ) :
ابا هر که پیمان کنم بشکنم
پی و بیخ رادی بخاک افکنم.که گر با من از داد پیمان کنی
زبان را به پیمان گروگان کنی.کنون هرچه گویمش جز آن کند
نه سوگند داند نه پیمان کند.بکردند پیمان که از شهریار
کسی برنگردد ازین کارزار.به پیش جهاندار پیمان کنیم
دل از جنگ جستن پشیمان کنیم.بدو گفت بهرام پیمان کنم
برین رنجها سر گروگان کنم.ترا اندرین مرز مهمان کنم
بچیزی که جوئی تو پیمان کنم.مگر با من از پیش پیمان کند
که نه خود کند بد نه فرمان کند.اگر با من کنی زینگونه پیمان
تن ما را دو سر باشد یکی جان.گفت دست مرا ده و عهد بکن ، دست بدو دادم و پیمان کردم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 191 ).
همانا تا خزان با گل به بستان عهد و پیمان کرد
که پنهان شد چو بدگوهر خزان بشکست پیمانش.عهد و پیمان میکنی که بعد ازین
جز که طاعت نبودم کاری گزین.سخت مشتاقیم پیمانی بکن
سخت مجروحیم پیکانی بکن.عزم آن دارم که با پیمانه پیمانی کنم
وین سبوی زرق را بر سنگ قلاشی زنم.- پیمان تازه کردن ؛ از نو عهد بستن. تجدیدعهد کردن :
خاقان اعظم آنکه بقا با سعادتش
همشیره ابد شد و پیمان تازه کرد.- زرع و پیمان کردن ؛ پیمودن. طناب زدن. گز کردن.