که تشنگان را کشد که تشنگان را در خود فرو برد .
تشنه خوار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تشنه خوار. [ ت ِ ن َ / ن ِ خا / خُوا ] ( نف مرکب ) که تشنگان را کشد. که تشنگان را در خود فروبرد. تشنه کش. بسیار سوزان :
خاصه در این بادیه دیوسار
دوزخ محرورکش تشنه خوار.
خاصه در این بادیه دیوسار
دوزخ محرورکش تشنه خوار.
نظامی.
و رجوع به تشنه کش شود.کلمات دیگر: