برخیره

برخیر به بیهودگی ببر و عبث .

برخیره. [ ب َ رَ / رِ ] ( ق مرکب ) ( مرکب از بر + خیره ) برخیر. به بیهودگی. برعبث. رجوع به خیر و خیره شود :
ور ایدونکه نزدیک افراسیاب
ترا تیره گشتست برخیره آب.ز بیدادی نوذر تاجور
که برخیره گم کرد راه پدر.بدو گستهم گفت کین نیست روی
تو برخیره بر راه بالا مپوی.بر پایه علمی برآی خوش خوش
برخیره مکن برتری تمنا.چون خوری اندوه گیتی کو فرو خواهدت خورد
چون کنی برخیره او را کز تو بگریزد طلب.و گرش نیست مایه برخیره
آسمان را بگل نینداید.