تشنه دل

( صفت ) ۱- تشنه عطشان . ۲ - مشتاق آرزومند.

تشنه دل. [ ت ِ ن َ / ن ِ دِ ] ( ص مرکب ) بمعنی تشنه جگر است که کنایه از اشتیاق باشد. ( برهان ). تشنه جگر. ( مجموعه مترادفات ) ( ناظم الاطباء ) :
خاقانیا نه تشنه دلانند زیر خاک
کاریز دیده بی نم خونین چه مانده ای.به شیران مده نوشداروی معنی
ز تشنه دلان ناشتایی طلب کن.از تو نشایدکه بدین سان روم
تشنه دل از چشمه حیوان روم.