تشرشر. [ ت َ ش َ ش ُ ] ( معرب ، مص ) مصدر منحوت عربی از شرشر فارسی. حکایت صوت فروریختن آب. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
تشرشر
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
(مصدر عربی، ساخته شده از شرشر فارسی) صدای فرو ریختن آب و مانند آن. در بیت زیر به معنی صدای ادرار کردن به کار رفته است:بر گدا چون خشم می گیرد می زند انسان تشر/ کان گدا از هول در تنبان تشرشر می کند (غلامرضا روحانی).
کلمات دیگر: