کورکور حنایی پرنده ای از خانواده کورکورها است. این پرنده مانند دیگر انواع کورکورها با بال های دراز و زاویه دار و دم دوشاخه خود شناخته می شوند و نر و ماده آنها مانند هم هستند ولی ماده حدود پنج درصد بزرگ تر از نر است.
کتاب راهنمای پرندگان ایران. نوشته جمشید منصوری، چاپ دوم، ۱۳۸۷، انتشارات کتاب فرزانه
طول بدن این پرنده حدود ۶۱ سانتیمتر است. دمی زیبا و دوشاخه دارد. پر و بال آن قرمز بلوطی است و روی تنه و دم آن لکه های سفید زیبا دیده می شود و سر آن کرمی رنگ مایل به سفید و شاهپرهای انتهایی بال های آن سیاهرنگ است.
کورکور حنایی هنگام فرود آمدن بر شکار بال های خود را پهن می کند و مانند کورکور سیاه، هم شکارچی است و هم مردار می خورد. از پستانداران کوچک و جوجه پرندگان، سگ مرده یا زخمی شده و برخی از حشرات تغذیه می کند.
این پرنده در نواحی قطبی و مدیترانه ای در جنگل های استپی با آب و هوای خشک و مرطوب، علفزارها و مراتع بسر می برد و بر شاخه های درختان بلند لانه می سازد و گاهی نیز از آشیانه های قبلی یا قدیمی دیگر پرندگان بهره می برد. در ایران به تعداد کم در جنوب دریای خزر و شمال آذربایجان دیده می شود.
کتاب راهنمای پرندگان ایران. نوشته جمشید منصوری، چاپ دوم، ۱۳۸۷، انتشارات کتاب فرزانه
طول بدن این پرنده حدود ۶۱ سانتیمتر است. دمی زیبا و دوشاخه دارد. پر و بال آن قرمز بلوطی است و روی تنه و دم آن لکه های سفید زیبا دیده می شود و سر آن کرمی رنگ مایل به سفید و شاهپرهای انتهایی بال های آن سیاهرنگ است.
کورکور حنایی هنگام فرود آمدن بر شکار بال های خود را پهن می کند و مانند کورکور سیاه، هم شکارچی است و هم مردار می خورد. از پستانداران کوچک و جوجه پرندگان، سگ مرده یا زخمی شده و برخی از حشرات تغذیه می کند.
این پرنده در نواحی قطبی و مدیترانه ای در جنگل های استپی با آب و هوای خشک و مرطوب، علفزارها و مراتع بسر می برد و بر شاخه های درختان بلند لانه می سازد و گاهی نیز از آشیانه های قبلی یا قدیمی دیگر پرندگان بهره می برد. در ایران به تعداد کم در جنوب دریای خزر و شمال آذربایجان دیده می شود.
wiki: کورکور حنایی