خنسا

خنسا (عربی: تماضر بنت عمرو بن الحرث بن الشرید السُلمیة‎ که عمدتاً شکل کوتاه شده اش (به عربی: الخنساء)به کار می رود؛ ۵۷۵ – ۶۴۵ (۶۹-۷۰ ساله)) شاعر و مرثیه سرای برجسته عرب است که از شاعران مخضرم (به معنای فردی که در هر دو دوران جاهلی و اسلامی زیسته باشد) به شمار می رود. خنسا شناخته شده ترین شاعر زن در ادبیات عرب به شمار می رود. در عصر او وظیفهٔ اصلی شعر زنان، سرودن مرثیه برای کشتگان و رسوم آئینی بود؛ لذا خنسا به سبب سوگواره هایش که برای دو برادر کشته شده در عصر جاهلیتش به نام های معاویه و صخر سروده بود، به احترام و شهرت زیادی دست یافت.
زن در اسلام
خنسا در خانواده ای ثروتمند در نجد زاده شد و رشد یافت. او معاصر محمد بن عبدالله بود و پس از بعثت نیز به اسلام گروید. در سال ۶۱۲ میلادی برادر او معاویه توسط اعضای قبیله دیگری کشته شد، خنسا اصرار داشت که دیگر برادرش یعنی صخر انتقام معاویه را بگیرد که معاویه نیز این کار را انجام داد اما طی این جریان زخمی شد و حدود یک سال بعد نیز درگذشت. پس از آن خنسا به سوگواری، اندوه و مرثیه سرایی هایی مشغول گشت که زمینه ساز شهرت وی شدند.خنسا چهار پسر به نام های یزید، معاویه، امر و امراه داشت که تمامی آن ها به اسلام گرویدند و در جریان جنگ قادسیه نیز کشته شدند.