ویدوش

ویدوش: واژه فارسی میانه ساسانی ( پارسیگ، پارسیک ) و سانسکریت -
نام پسرانه

وید: علاج، چاره، راه حل، راهکار، نقشه

اوش: هوش -
خِرَد، عقل، اندیشه، فراست، زیرکی - شُعور، فهم، ادراک

معنی: ژرف بین، نکته سنج، باریک بین، دوراندیش - خِرَدمند، هوشیار، هوشمند، زیرک، رند، ویرا!