وهت. [ وَ ] ( ع مص ) افشردن چیزی را، یا سخت فشردن به دیوار و جز آن. || تنک کردن و کوفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) ج ِ وهتة. ( اقرب الموارد ). رجوع به وهتة شود.
وهت
لغت نامه دهخدا
پیشنهاد کاربران
بافتن تخیر ( حصیر پیشی ) در زبان ملکی گالی بشکرد
کلمات دیگر: