خنداننده. [ خ َ ن َ دَ / دِ ] ( نف مرکب )بخنده درآوردنده. بخنده افکننده. بخنده وادارنده.
خنداننده
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
کمدین ، کسی که با رفتار ، حرکات و یا نمایش خود دیگران را به خنده می آورد.
پیشنهاد کاربران
معادل فارسیِ comedian -
دهخدا: خنداننده >>> خند ( بن مضارع ) ، ان ( در اینجا پسوند حالت و چگونگی ) ، نده ( پسوند فاعلی )
شیخ بهایی: طنزو >>> طنز ( اسم ) ، او ( در اینجا پسوند شباهت )
رفتم به سوی مدرسه، پیری به طنز گفت:
تب را کسی علاج، به طنزو نمی کند
دهخدا: خنداننده >>> خند ( بن مضارع ) ، ان ( در اینجا پسوند حالت و چگونگی ) ، نده ( پسوند فاعلی )
شیخ بهایی: طنزو >>> طنز ( اسم ) ، او ( در اینجا پسوند شباهت )
رفتم به سوی مدرسه، پیری به طنز گفت:
تب را کسی علاج، به طنزو نمی کند
طناز!
کلمات دیگر: