ایل دلفان

دِلفان عنوان عام گروهی از مردم وطوایف لک زبان است . که این طوایف درلرستان، ایلام، کرمانشاه و حتی مازندران، به ویژه کلاردشت و چالوس، پراکنده اند. زبان لکی و رواج مسلک اهل حق در میان طوایف مشهور به دلفان نشان از ریشه مشترک آنان دارد. تمرکز بیشتر دلفان ها در لرستان و وجود منطقه دلفان در آنجا تردیدی باقی نمی گذارد که موطن اصلی همه این طوایف لرستان بوده است. در منابع، لرهای پشتکوه را فیلی ویپیشکوه را لک دانسته اند. دلفان مامن افراد تاریخ ساز بسیاری بوده است که معروفترین آن ها، شاه خوشین،باباطاهر عریان، خان الماس، ترکه میر آزادبخت و.....می باشند
شهرستان دلفان
لکی
لک
از دوره زندیه به بعد این گروه از لک ها در موطن اصلی خود لرستان، در نیمه شمالی و شمال غربی شهرستان خرم آباد و در بخش های طَرْهان، چِگینی، اَلَشتَر و عمدتاً در دلفان (امروزه شهرستان دلفان) سکونت داشته اند. این منطقه از لرستان با نام لر کوچک مشتمل بر پیشکوه و پشتکوه بود.
برخی نظیر جهان اسلام آن ها را اصالتاً لک اصیل می دانند.
بر این اساس به نظر می رسد دلفان ابتدا به مکانی جغرافیایی اطلاق شده است و طوایف ساکن آن حدود به تدریج نام منطقه را به خود گرفته اند؛ بنابراین، اطلاق نام دلفان بر این مردم لک، حاکی از اصالت عرب آن ها نیست و ریشه گرفتن این نام از ابودلف با قومیت ایرانی و زبانی آن ها منافاتی ندارد، چنان که زبان و ویژگی های فرهنگی آنان مبیّن قومیت ایرانی آنهاست.