خلیل الله خلیلی

خَلیل الله خَلیلی مشهور به استاد خلیلی (زادهٔ ۱۲۸۶ در کابل – درگذشتهٔ ۱۳۶۶ خورشیدی در اسلام آباد) شاعر فارسی گوی معاصر افغان است.
استاد خلیلی در سال ۱۲۸۶ خورشیدی (۱۹۰۷ میلادی) در باغ جهان آرای کابل متولد شد. پدرش محمدحسین خان مستوفی الممالک از بزرگان منطقهٔ کوهستان در شمال کابل و وزیر مالیهٔ عهد امیر حبیب الله خان بود که بعداً به فرمان امان الله خان به دار آویخته شد.
وی در سنین طفولیت والدینش را از دست داد و درس را در نیمهٔ راه رها کرد. او سال ها در کابل، کوهستان و بلخ زیست و در پست های اساسی زیادی در سازمان های دولتی داخل و خارج افغانستان کار کرد. در اوایل دههٔ بیست خورشیدی به سمت معاون دانشگاه کابل به کار گماشته شد. در سال ۱۳۳۰ ریاست مستقل مطبوعات را به عهده گرفت و در سال ۱۳۳۲ به عنوان مشاور عالی سلطنتی در دربار محمد ظاهر شاه خدمت کرد و نیز مدتی نمایندهٔ مجلس بود و در سال های نخستین دههٔ ۵۰ به عنوان سفیر کبیر مدتی در عربستان سعودی و سپس در عراق مشغول به کار بود.
جدای مناصب اجرایی، موقعیتی بود که خلیلی در عالم ادب کسب کرد و به زودی نامدارترین شاعر افغانستان بدل گشت.