خم درجه چهارم لوروت

خم درجه چهارم لوروت(به انگلیسی: Lüroth quartic) در ریاضیات، یک خم صفحه ای ناتکین از درجه چهار است که راس های یک ستاره کامل را در بر می گیرد. این خم ها به افتخار ریاضیدان آلمانی یاکوب لوروت که نخستین بار آنها را کشف کرد به نام او خوانده می شوند. فرانک مورلی در سال ۱۹۱۹ ثابت کرد که خم های لوروت یک زیرمجموعه باز از یک ابررویه درجه ۵۴ تشکیل می دهند که او آن را «ابررویه لوروت» نام نهاد که در فضای پیمانه ای خم های درجه چهار یعنی P 14 {\displaystyle \mathbb {P} ^{14}} جای می گیرد. بنینگ و بوتمر در سال ۲۰۱۱ نشان دادند که فضای پیمانه ای خم های لوروت گویا می باشد.