خیار دریایی

خیارهای دریایی (Holothuroidea خیارسانان) یکی از رده های خارپوستان هستند. این جانوران به زیرشاخهٔ خارزیان (Echinozoa) تعلق دارند.
زیرردهٔ Apodacea
بی لوله پاچگان
Molpadiida
این جانداران بدنی چرم گون دارند و بیشتر در کف دریاها زندگی می کنند. نامگذاری این جانوران بخاطر شکل خیارمانندشان است.
خیار دریایی حیوان خزنده ای است که به آهستگی به روی گلسنگ ها یا صخره ها می خزد و تکه های غذا را از محیط اطراف جمع کرده و مصرف می کند دستهای او مایع چسبنده ای ترشح می کند که جمع آوری غذا از روی زمین را برای او آسان می کند پاهای ردیفی قرمز روشن و مجموعه دستهای تغذیه کننده بنفش و زرد بسیاری از گونه های خیار دریایی برای استتار مناسب نیستند. خیار دریایی دارای بدنی دراز و بدون بازو است و در آبهای معتدل و گرمسیر زندگی می کند. آن ها موجوداتی تهاجمی نیستند. هر چند خیار دریایی یکی از مطمئن ترین موجودات دریایی موجود بر صخره ها است. سم این آبزی سفید رنگ می باشد و در صورت تزریق می تواند موجب بروز تحریک و کوری شود.
به این جهت کسانی که دست به خیار دریایی می زنند باید حتماً دست های خود را بشویند. در اثر گزش این آبزی فرد مصدوم احساس تحریک شدید پوستی، خارش، سوزش چشم و در موارد حاد یا عدم رسیدگی پزشکی موجب کوری می شود. در زمان گزیدگی باید سطح شده را با آب دریا شست، از خراش دادن سطح اجتناب شود و یخ روی آن گذاشته شود، با ریختن الکل روی محل گزش درد کاهش می یابد. در صورت گزیده شدن چشم از چند لیتر آب تمیز جهت شستشوی چشم استفاده شود. در صورت وجود درد مراجعه به پزشک نیز توصیه می شود.

خیار دریایی (sea cucumber)
هر یک از خارپوستان ردۀ خیاران دریایی۱. این جانور بدنی استوانه ای دارد که پوستی زبر، تکمه ای، یا خاردار آن را می پوشاند. اندازۀ آن از سه سانتی متر تا دو متر متغیر است. حدود ۹۰۰ گونه دارد که رنگ بیشتر آن ها سیاه، قهوه ای، یا سبز زیتونی است. خیاران دریایی را گاهی کتان باف می نامند، چون برای دفاع رشته های چسبناکی از مخرج خود خارج می سازند. گوشت خشک خیاران دریایی در ژاپن و تایوان غذایی لذید است و صید بی رویه جمعیت برخی از آن ها را تهدید می کند. تراکم بالا برای حفظ جمعیت این جانور حیاتی است، چون اسپرم و تخمک خود را برای تولیدمثل در آب رها می سازند و خیاران دریایی دیگر نیز باید در نزدیکی آن ها اسپرم یا تخمک رها کنند.
Holothuroidea