جوادی املی عبدالله

جوادی آملی عبدالله. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۱۲ش)
جوادی آملی، عبدالله
مفسر، فقیه، فیلسوف و متکلم ایرانی. تحصیل علوم مقدماتی اسلامی را در زادگاهش آغاز کرد. سپس، به تهران رفت (۱۳۳۰) و به تکمیل فقه و اصول و آموختن حکمت و فلسفه پرداخت. در ۱۳۳۵ به قم رفت و در آن جا از استادان فقه و اصول بهره برد و پس از آن در حوزۀ تفسیر، عرفان و علوم معقول به تدریس و تألیف پرداخت. از جمله استادان او می توان از شیخ عزیز الله طبرسی، آقا ضیاء عاملی، آقا محمد غروی، ابوالحسن شعرانی، مهدی الهی قمشه ای، محمدتقی آملی، فاضل تونی، محمدحسین بروجردی، محقق داماد، امام خمینی، میرزا هاشم آملی و علامه سید محمدحسین طباطبایی نام برد. از آثارش: تفسیر موضوعی قرآن که محصول تدریس او در برنامه ای تلویزیونی است؛ الحج و الصلوة؛ هدایت در قرآن؛ عبادت در قرآن؛ مبدأ و معاد؛ زن در آینۀ جمال و جلال؛ علی بن موسی الرضا و الفلسفةالالهیه؛ حکمت نظری و عملی در نهج البلاغه؛ رحیق مختوم در شرح اسفار ملاصدرا در چندین مجلد؛ تفسیر قرآن موسوم به تسنیم؛ اسرار عبادات؛ حکمت عبادات؛ صهبای حج.

[ویکی نور] جوادی آملی عبدالله. آیت الله عبدالله جوادی آملی، حکیم متأله، فقیه، مفسر بزرگ قرآن و یکی از مراجع تقلید شیعه
زاده 1312 شمسی مطابق 1933 میلادی در(استان مازندران، شهر آمل)، در خانواده ای روحانی و مبلّغ احکام و معارف الهی چشم به جهان گشود،پدرش ابوالحسن جوادی آملی از علمای شهر آمل بود.
ایشان پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در زادگاه خود، و بر اثر علاقه خانوادگی به روحانیت و ایفای رسالت روحانی درباره دین و ترویج آن در سال 1325 شمسی مطابق 1946 میلادی به حوزه علمیه آن شهر وارد شد و از محضر پدر بزرگوارش، مرحوم حجت الاسلام میرزا ابوالحسن جوادی آملی و دیگر شخصیت های علمی و برجسته آن روزگار بهره برد و مقدمات علوم حوزوی و مقداری از سطوح متوسط (ادبیات عرب، منطق، اصول فقه، فقه، تفسیر قرآن و حدیث) را به مدت پنج سال آموخت؛ همچنین پایه های سلوک معنوی و اخلاقی و تهذیب و تهجد او در مدرسه امام حسن عسکری(علیه السلام) آن شهر محکم شد.
در سال 1329 شمسی مطابق 1950 میلادی به تهران هجرت کرد و به مدت پنج سال در مدرسه مروی آن شهر به ادامه تحصیل علوم دینی در محضر شخصیت های علمی بزرگ آن عصر، مانند شیخ محمدتقی آملی، علامه حاج شیخ ابوالحسن شعرانی، محی الدین الهی قمشه ای و محمدحسین فاضل تونی پرداخت و در کنار دروس فقه و اصول به فراگیری علوم عقلی و عرفانی نیز اهتمام ورزید و همزمان، تدریس علوم اسلامی را نیز آغاز کرد.
در سال 1334 شمسی مطابق 1955 میلادی به حوزه علمیه قم هجرت کرد و نهایی ترین دروس تخصصی حوزوی را در محضر استادانی چون آیت الله سیدمحمد حسین بروجردی، آیت الله سیدمحمد محقق داماد، آیت الله میرزا هاشم آملی، حضرت امام خمینی و علامه طباطبایی فرا گرفت.
او از همان دوران دانش اندوزی در تهران، در حالیکه نزد اساتید و اساطین فن دروس اسلامی را تلمّذ نمود، تدریس رشته های گوناگون معقول و منقول اسلامی را آغاز کرد و هم اکنون حدود 60 سال از عمر پربرکت تدریس او می گذرد. او ضمن تدریس سایر علوم اسلامی به تفسیر قرآن مجید اهتمام ویژه ای داشته و دارد، و تدریس تفسیر قرآن کریم را از سال 1355، مطابق 1976 میلادی آغاز کرده و همچنان ادامه دارد.