میرزا باقرخان مدیر الاطباء مشهور به حکیم صبوری (۱۲۶۵ - ۱۳۱۲ (قمری)) شاعر و پزشک ایرانی بود.
جلوه، هادی (۱۳۳۴)، «صبوری رشتی»، دیوان حکیم صبوری، به کوشش باهتمام هادی جلوه با مقدمه ابراهیم پورداود و محمد معین. صبوری، باقرخان، تهران: جمعیت نشر فرهنگ ایران
صبوری، باقرخان (۱۳۳۴)، دیوان حکیم صبوری، به کوشش باهتمام هادی جلوه با مقدمه ابراهیم پورداود و محمد معین.، تهران: جمعیت نشر فرهنگ ایران
فخرائی، ابراهیم (۲۵۳۶)، گیلان در قلمرو شعر و ادب، تهران: انتشارات جاویدان تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
معین، محمد (۱۳۳۴)، «صبوری»، دیوان حکیم صبوری، به کوشش باهتمام هادی جلوه. = صبوری، باقرخان، تهران: جمعیت نشر فرهنگ ایران
معین، محمد (۱۳۷۵)، فرهنگ نامه فارسی (جلد پنجم، اعلام)، تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر، شابک ۹۶۴-۰۰-۰۱۶۴-۳
در سال ۱۲۶۵ در محلهٔ زیر کوچهٔ رشت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در رشت آموخت و برای ادامه تحصیل به تهران رفت. مدتی به تحصیل حکمت و کلام و طب پرداخت و از آنجا به مصر و بیروت و پاریس سفر کرد. حدود ۱۴ سال در این کشورها زندگی کرد و سپس به ایران بازگشت. او در رشت ساکن شده بود که در سال ۱۳۱۲ در سن ۴۸ سالگی بر اثر رم کردن اسب های از درشکه سقوط کرد و درگذشت. او را در وادی السلام شهر نجف عراق، به خاک سپردند.
در سال ۱۳۳۰ هادی جلوه در مجلهٔ یغما مقاله ای در مورد حکیم صبوری می نویسد که مورد توجه علاقه مندان به ادبیات در گیلان می شود و او را تشویق می کنند که مجموعه اشعار صبوری را گردآوری کند. آقای نعمت زاده نامی داماد صبوری و چند علاقه مند دیگر اشعاری از صبوری را در اختیار داشتند کمک می کنند تا جلوه بتواند دیوان اشعار صبوحی را گردآوری کند.
«قسمت عمدهٔ اشعار او غزلیاتی است که باقتفای سعدی و حافظ سروده»
جلوه، هادی (۱۳۳۴)، «صبوری رشتی»، دیوان حکیم صبوری، به کوشش باهتمام هادی جلوه با مقدمه ابراهیم پورداود و محمد معین. صبوری، باقرخان، تهران: جمعیت نشر فرهنگ ایران
صبوری، باقرخان (۱۳۳۴)، دیوان حکیم صبوری، به کوشش باهتمام هادی جلوه با مقدمه ابراهیم پورداود و محمد معین.، تهران: جمعیت نشر فرهنگ ایران
فخرائی، ابراهیم (۲۵۳۶)، گیلان در قلمرو شعر و ادب، تهران: انتشارات جاویدان تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
معین، محمد (۱۳۳۴)، «صبوری»، دیوان حکیم صبوری، به کوشش باهتمام هادی جلوه. = صبوری، باقرخان، تهران: جمعیت نشر فرهنگ ایران
معین، محمد (۱۳۷۵)، فرهنگ نامه فارسی (جلد پنجم، اعلام)، تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر، شابک ۹۶۴-۰۰-۰۱۶۴-۳
در سال ۱۲۶۵ در محلهٔ زیر کوچهٔ رشت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در رشت آموخت و برای ادامه تحصیل به تهران رفت. مدتی به تحصیل حکمت و کلام و طب پرداخت و از آنجا به مصر و بیروت و پاریس سفر کرد. حدود ۱۴ سال در این کشورها زندگی کرد و سپس به ایران بازگشت. او در رشت ساکن شده بود که در سال ۱۳۱۲ در سن ۴۸ سالگی بر اثر رم کردن اسب های از درشکه سقوط کرد و درگذشت. او را در وادی السلام شهر نجف عراق، به خاک سپردند.
در سال ۱۳۳۰ هادی جلوه در مجلهٔ یغما مقاله ای در مورد حکیم صبوری می نویسد که مورد توجه علاقه مندان به ادبیات در گیلان می شود و او را تشویق می کنند که مجموعه اشعار صبوری را گردآوری کند. آقای نعمت زاده نامی داماد صبوری و چند علاقه مند دیگر اشعاری از صبوری را در اختیار داشتند کمک می کنند تا جلوه بتواند دیوان اشعار صبوحی را گردآوری کند.
«قسمت عمدهٔ اشعار او غزلیاتی است که باقتفای سعدی و حافظ سروده»
wiki: حکیم صبوری