خیز قاره ای

خیز قاره ای (به انگلیسی: Continental rise) عارضه ای زیرآبی است که پس از شیب قاره ای وجود دارد. پس از شیب قاره ای تند که شیب آن به ۷۰ متر در کیلومتر می رسد، شیب قاره ای تند تبدیل به شیب ملایم تری به نام خیز قاره ای یا خیزگاه قاره ای می شود که میزان شیب آن ۴ متر در هر کیلومتر است. بر خلاف شیب قاره ای که پهنای آن ۴۰ کیلومتر است، پهنای خیز قاره ای ممکن است به صدها کیلومتر برسد.

خیزِ قارّه ای (continental rise)
بخشی از بستر اقیانوس که به تدریج از دشت مغاکی سر برآورده، به شیبِ قاره ای تندتری می رسد. خیزِ قاره ای برجستگی ای رسوبی است که از پایین آمدن رسوبات در شیبِ قاره، بر اثرِ جریان های گِل آلود، حاصل می شود. بیشترِ خیزهایِ قاره ای حاصل هم آمیزیِ مخروط افکنه هایِ زیر دریا در مرزِ شیبِ قاره ای اند.