دستورالملوک

دستور الملوک تنها کتاب دست نویس بجا مانده با موضوع اداری از زمان صفویه در اوایل قرن هجدهم میلادی است که وسیله ای ارزشمند برای شناخت ایران می باشد. نسخه خطی آن در دهه ۶۰ میلادی توسط محقق ایرانی محمد تقی دانش پژوه گرد آوری شد.
ویکی پدیای انگلیسی
در دهه ۹۰ میلادی ترجمه روسی آن توسط دکتر ویل دانوف در تاشکند، ازبکستان رونمایی شد. شرح کلی کتاب به ترجمه انگلیسی (ISBN 983-9379-26-7) به همراه رونوشت کتاب برای نخستین بار در سال ۲۰۰۲ توسط محقق آلمانی کریستف مارشینوفسکی برای ارائه شد. ترجمه فارسی تحقیقات مارشینوفسکی در سال ۱۳۸۵(ه. ج) ۲۰۰۶ میلادی توسط علی کردآبادی و منصور صفت گل در مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی تهران ارائه شد. متعاقباً محقق ایرانی، ایرج افشار بخش های دیگری از کتاب را یافت و باقی متن را انتشار داد. این بخش هم توسط دکتر مارشیتوفسکی به انگلیسی ترجمه و در نشریه انجمن شرق شناسی برلین مورد بررسی قرار گرفت.

دَسْتورالْمُلوک
کتابی به فارسی در تاریخ اجتماعی و امور دیوانی و درباری روزگار صفویه، نوشتۀ میرزا محمد رفیع انصاری مستوفی الممالک، معروف به «میرزا رفیعا» (۹۹۷ـ۱۰۸۱ق). از متن کتاب چنین برمی آید که این اثر در روزگار شاه سلطان حسین تألیف شده است و در دوره های بعد، هر بار که آن را استنساخ کرده به نام پادشاهی نوشته اند. بنابر دیباچۀ این اثر که نسخه ای از آن در کتابخانۀ ملک تهران نگهداری می شود، در روزگار قاجاریه نیز همین دستورنامۀ دیوانی را به کار می بسته اند. دستورالملوک در شش باب تدوین شده و هر باب نیز در چندین مقاله و فصل فراهم آمده و بیشتر مطالب آن در مناصب دیوانی آن روزگار است. این اثر به تصحیح محمدتقی دانش پژوه در شماره های پیاپی دورۀ شانزدهم مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به چاپ رسیده است (۱۳۴۷ـ۱۳۴۸ش).