جهان ارا بیگم

جهان آرا بیگم. جهان آرا بیگم، (مارس ۱۶۱۴ - ۱۶ سپتامبر ۱۶۸۱) دختر بزرگ شاه جهان و همسرش ملکه ممتاز محل بود. وی بعد از مرگ مادرش لقب پادشاه بیگم را کسب کرد در حالی که پدرش سه همسر دیگر داشت.
دانشنامه جهان اسلام، مدخل جهان آرا بیگم
کشاورز صدر، از رابعه تا پروین، بنگاه امیری، تهران ۱۳۳۴
جهان آرا بیگم در نزد ساتی نسا خانم آموزش دید. او به شعر گویی علاقه مند بود و از شاعران حمایت می کرد. او با مرگ مادرش زمانی که ۱۷ ساله بود به عنوان بانوی برتر گورکانی انتخاب شد و پدرش همواره از او مشاوره می گرفت.
شاه جهان، در سال ۱۶۵۷ به شدت بیمار شد و میان پسرانش جنگ جانشینی آغاز شد. جهان آرا از حامیان دارا شکوه بود. در سال ۱۶۵۸ اورنگ زیب آگرا را محاصره کرد و پدرش را از سلطنت برکنار کرد. جهان آرا بیگم هشت سال از پدرش که در حبس خانگی بود پرستاری کرد.
جهان آرا بیگم در سال ۱۶۸۱ فوت شد. برادرش اورنگ زب به او لقب صاحبت زمانی داد و او را در مقبره ای که در کنار آرامگاه شاه نظام الدین اولیاء در دهلی است دفن کردند.

جهان آرا بیگم. جهان آرا بیگم (۱۰۲۳ـ۱۰۹۲ق)
ملقب به فاطِمَة الزَّمان ، از زنان فاضل و نیکوکار سلسلۀ تیموریان هند. دختر شاه جهان ، زنی فاضل و اندیشمند بود که به مسائل رفاهی و اقتصادی مردم هند توجه بسیاری مبذول می کرد. جهان آرا بیگم در دورۀ جوانی به تصوف گرایید و از مریدان ملا شاه قادری شد و سپس در زمره گروه چِشْتیه درآمد. در اعمال خیر پیش گام بود و همتی بسیار در ساختن مساجد و بقاع متبرکه در گوشه و کنار سرزمین خود داشت که از آن جهت می توان به مسجدجامع آگره اشاره کرد. از آثار او مونس الارواح و صاحبیه است . وی را پس از درگذشت، بنابه وصیت او، در جنب مزار شیخ نظام الدین اولیاء به خاک سپردند.