جنگ شوشتر

جنگ شوشتر به یکی از رشته جنگ های حملهٔ مسلمانان به ساسانیان که در سال ۱۷ هجری بین کشور ساسانی و مسلمانان در شوشتر به وقوع پیوسته است، اشاره دارد.
اساوره (defected)
شاهنشاهی ساسانی
خلافت راشدین
یکسال پس از جنگ قادسیه و جنگ مداین، شهر تیسفون که تا آن زمان پایتخت ایران به شمار می آمد، مقر سپاه مسلمانان گشت. پس از این جنگ مسلمانان به فکر لشگرکشی به سرزمین اصلی خورزستان افتادند. در این زمان بخش زیادی از زمین های خوزستان در تصرف هرمزان یکی از اشراف زادگان ساسانی بود که مورد حمایت یزدگرد سوم قرارداشت و پس از شکست از لشگریان عرب به قلعه رامهرمز عقب نشینی کرده بود. یزدگرد سوم گمان می کرد کماکان می توان به مقابله با لشکر مهاجم برخاست و سرزمین های اشغال شده را بازپس گرفت. اما هرمزان در نهایت شکست خورد و تقاضای صلح نمود که این تقاضا به شرط پرداخت جزیه مورد قبول اعراب قرار گرفت. هرچند پس از مدتی کوتاه با ممانعت از پرداختن جزیه توسط هرمزان صلح شکسته شد و دوباره جنگ درگرفت. پس از شکست هرمزان از لشگریان عرب قلعه رامهرمز تسخیر گردید و لشگریان همراه وی که حدود ۹۰۰ نفر آنان کشته شده و ۶۰۰ نفر نیز اسیر گشته و سرانجام اعدام می شدند به قلعه شوشتر عقب نشینی نمودند. آنان قلعه شوشتر را بدیل استحکام و وجود موانع طبیعی به عنوان مرکز نظامی قرار دادند. en:Siege of Shushtar

جنگ شوشْتَر
عنوان جنگی میان مسلمانان و ایرانیان (۱۷ـ۲۰ق). پس از پیروزی مسلمانان در جنگ جلولا، سپاه اسلام در بین النهرین ماندند. در این میان، یزدگرد سوم ، سپاه فارس را به مقابلۀ مسلمانان بسیج کرد و هرمزان ، فرمانده سپاه خوزستان ، نیز به یاری آنان شتافت . با غلبۀ هرمزان بر سپاه مسلمانان ، عمر، نعمان بن مقرن را در رأس سپاهی به دفع وی گسیل کرد. در ۱۷ق جنگی میان دو طرف در خوزستان درگرفت ، هرمزان در شوشتر به شدت مقاومت کرد، لذا سپاه اسلام آن جا را در محاصره گرفت . محاصرۀ شوشتر هجده تا بیست ماه به طول انجامید و سرانجام مسلمانان از راه زیرزمینی وارد شهر شدند و هرمزان در ۲۰ یا ۲۱ق تسلیم شد. هرمزان را به مدینه نزد خلیفه فرستادند.