خون دماغ

خون دماغ یا خونریزی بینی به معنی جاری شدن خون از سوراخ بینی است که به عربی به آن رعاف گفته می شود. محل خون ریزی اغلب شبکه عروقی کسلباخ در قسمت قدامی دیواره میانی بینی است که به دلیل شکنندگی عروق با ترومای خفیف خون ریزی ایجاد می شود. اگر محل خون ریزی عروق قسمت خلفی دیواره بینی باشد (مانند فشارخون بالا) توقف خون ریزی دشوارتر خواهد بود.
تروما (مانند ضربه مشت که معمولاً با شکستگی بینی همراه است)
جسم خارجی (مانند فروکردن انگشت در بینی)
واکنش ناشی از التهاب
ناهنجاری های آناتومیک
داروهای افشانه ای (مانند کوکائین)
تومورهای بینی
پایین بودن رطوبت نسبی هوای تنفسی مخصوصاً در فصل سرد
استفاده از کانولای بینی
افشانه بینی (به خصوص استفاده نامناسب و طولانی مدت از داروهای استروئیدی)
تغییرات فشار هوا در هنگام پرواز یا غواصی
مصرف مکمل پروتئین وی آلوده به آرسنیک
جراحی بینی
درمان معمولاً با کمپرس سرد، فشار موضعی یا تامپون قدامی یا خلفی بینی می باشد. بررسی اختلالات خونی یا کنترل فشار خون اغلب ضروری است.
هرچند اغلب علت خون دماغ نامشخص است اما عموماً می توان علت خون دماغ را به دو دسته تقسیم کرد: علل داخلی و علل سیستمیک

خون ریزی از بینی به علت جراحت، عفونت، فشار خون بالا یا برخی از بیماری های خونی. خون ریزی معمولاً مختصر است و به راحتی مهار می شود، ولی ممکن است به حدی سریع باشد که حتی زندگی را در معرض خطر قرار دهد. این خطر در کودکان بیشتر است. در اکثر موارد می توان خون دماغ را با فشردن بینی و جلوگرفتن سر متوقف کرد، ولی ممکن است انتقال خون، قراردادن باندهای نواری در بینی، و سوزاندن رگ ها لازم شود.

[ویکی فقه] خون‏ دماغ خون ریزی بینی است. از آن به مناسبت در باب طهارت و صلات سخن گفته‏ اند.
خون ریزی از رگهای مخاط بینی بر اثر عواملی از قبیل فشار خون یا دست کاری محل را خون دماغ گویند.
احکام خون‏ دماغ
وضو گرفتن پس از خون دماغ شدن مستحب است.
کسی که در اثنای نماز دچار خون دماغ شده، در صورت امکان و عدم استلزام عمل باطل کننده نماز، همچون روی گردانی از قبله و سخن گفتن، واجب است تطهیر کند و نماز خود را ادامه دهد؛ هرچند تطهیر مستلزم فعل کثیر (کارهای بسیار) باشد و در صورت عدم امکان، باید برای تطهیر، نماز را قطع کند و پس از تطهیر، آن را دوباره بخواند.
امام جماعتی که در اثنای نماز دچار خون دماغ شده، در صورت عدم امکان اتمام نماز با مأمومین، فردی از مأمومین را به جای خود می‏گمارد تا نماز را به جماعت تمام کند.