جواهر الاسرار

جواهرالاسرار یکی از آثار عربی بهاءالله، بنیانگذار آئین بهائی است. این اثر در زمان اقامت او در بغداد (۱۸۵۳–۱۸۶۳) نوشته شده است.
این اثر در پاسخ به سؤالی از طرف سید یوسف سدهی اصفهانی، یکی از رهبران مذهبی نجف نوشته شده که در مورد رجعت مهدی موعود سؤال پرسیده بود.این اثر در همان روز دریافت سؤال نوشته شده و به وسیله واسطی به فرد سؤال کننده رسانده شد.
سید یوسف سدهی اصفهانی بعدها بابی شد و بسیاری از دوستان و آشنایانش او را به دلیل بابی شدن طرد کردن و مجبور به ترک شهر محل زندگی اش شد.
بهاءالله خود می گوید که از سؤال مطرح شده برای شرح برخی مطالب استفاده می کند. برخی از این مطالب عبارتند از: مخالفت مردمان با پیامبران گذشته، خطر تفسیر تحت اللفظی متون دینی، معنای نشانه ها و نمادهای انجیل و تورات در مورد مظهر ظهور (پیامبر) جدید، تداوم ظهور الهی، نشانه های اعلان امر بهاءالله و اهمیت یا معانی واژه هایی مانند "قیامت" و "رستاخیز ".

جَواهِرالْاَسرار
نوشتۀ آذری طوسی، کتابی به نثر فارسی در تصوف و اخلاق و شعر. مؤلف این کتاب را، که در ۸۴۰ق نوشته، از تألیف دیگر خود مفاتیح الاسرار گرفته و مطالبی بر آن افزوده است. جواهرالاسرار در چهار باب، به ترتیب اسرار حروف مقطعات قرآنی، اسرار برخی از احادیث نبوی، اسرار کلام مشایخ و اسرار کلام شعراست. باب چهارم در یک مقدمه در بیان صنعت شعر و شاعری و دَه فصل در انواع قالب های شعر فارسی است. جواهرالاسرار در تهران چاپ شده است (۱۳۵۳ق).