جنگ دو یا چنگ ته (چینی: 正德؛ پین یین: Zhèngdé؛ وید-جایلز: Cheng-te) نام پادشاهی جو هوجائو (چینی: 朱厚照، پین یین: Zhū Hòuzhào) (زادهٔ ۲۶ اکتبر ۱۴۹۱ - درگذشتهٔ ۱۹ آوریل ۱۵۲۱)، دهمین امپراتور دودمان مینگ بود که بین سال های ۱۵۰۵ تا ۱۵۲۱ بر چین فرمان راند.
John Stewart Bowman (2000). "Columbia chronologies of Asian history and culture". Columbia University Press. p. 44. Retrieved 6 October 2010.
"Zhu Houzhao - the Zhengde Emperor". Orion South Ltd. Retrieved 6 October 2010.
در دوران حکومت جنگ دو خواجگان به چنان قدرتی در امور کشور دست یافتند که امپراتوران بعدی در کوتاه کردن دست آنها ناتوان ماندند.
جو هوجائو تنها پسر زنده مانده از دو پسر امپراتور هونگ جی بود که پس از مرگ پدرش با عنوان جنگ دو در ۱۹ ژوئن ۱۵۰۵ به امپراتوری چین رسید و عصر جنگ دو در ۲۴ ژانویهٔ ۱۵۰۶ (برابر با سال نوی قمری چینی) آغاز شد.
جنگ دو پس از رسیدن به قدرت تمایلی به حکومت داری از خود نشان نداد و بیشتر وقتش را به خوش گذرانی، زن بارگی و می گساری می پرداخت. ادارهٔ امور کشور به شکل گسترده ای در دست خواجگان قرار گرفت و جنگ دو برای اطلاعات مربوط به دولت به آنان تکیه داشت. در این زمان بار دیگر فساد شایع شد، دفاتر دولتی خرید و فروش می شد و مالیات ها آنقدر افزایش یافت که پرداختشان از توان مردم خارج شد. از سوی دیگر چون خواجگانی که ادارهٔ امور را در دست داشتند اهل مناطق شمالی بودند، استان های جنوبی که نماینده ای نداشتند در وضعیت وخیمی قرار گرفته بودند. مردم این مناطق به دفعات دست به شورش می زدند و بیشترشان نیز به راهزنی روی آورده بودند.
John Stewart Bowman (2000). "Columbia chronologies of Asian history and culture". Columbia University Press. p. 44. Retrieved 6 October 2010.
"Zhu Houzhao - the Zhengde Emperor". Orion South Ltd. Retrieved 6 October 2010.
در دوران حکومت جنگ دو خواجگان به چنان قدرتی در امور کشور دست یافتند که امپراتوران بعدی در کوتاه کردن دست آنها ناتوان ماندند.
جو هوجائو تنها پسر زنده مانده از دو پسر امپراتور هونگ جی بود که پس از مرگ پدرش با عنوان جنگ دو در ۱۹ ژوئن ۱۵۰۵ به امپراتوری چین رسید و عصر جنگ دو در ۲۴ ژانویهٔ ۱۵۰۶ (برابر با سال نوی قمری چینی) آغاز شد.
جنگ دو پس از رسیدن به قدرت تمایلی به حکومت داری از خود نشان نداد و بیشتر وقتش را به خوش گذرانی، زن بارگی و می گساری می پرداخت. ادارهٔ امور کشور به شکل گسترده ای در دست خواجگان قرار گرفت و جنگ دو برای اطلاعات مربوط به دولت به آنان تکیه داشت. در این زمان بار دیگر فساد شایع شد، دفاتر دولتی خرید و فروش می شد و مالیات ها آنقدر افزایش یافت که پرداختشان از توان مردم خارج شد. از سوی دیگر چون خواجگانی که ادارهٔ امور را در دست داشتند اهل مناطق شمالی بودند، استان های جنوبی که نماینده ای نداشتند در وضعیت وخیمی قرار گرفته بودند. مردم این مناطق به دفعات دست به شورش می زدند و بیشترشان نیز به راهزنی روی آورده بودند.
wiki: جنگ دو