بیت معمور

بِیت مَعْمور
(یا: بیت المعمور) به معنی سرای آباد، تعبیری برگرفته از قرآن (طور، ۴). بعضی آن را همان کعبۀ مشرّفه دانسته اند، چون کعبه اولین خانه ای بود که برای عبادت مردم بنا شده و همواره از اولین روز بنایش، تاکنون آباد و معمور بوده است (آل عمران، ۹۶)، ولی در روایات شیعه و سنی آمده است که بیت معمور خانه ای است در آسمان، برابر کعبه، که محل زیارت ملائکه است. امّا این روایات در محل بیت معمور اختلاف دارند، در بیشتر آن ها آمده که در آسمان چهارم واقع است و بعضی آسمان اول و برخی دیگر آسمان هفتم دانسته است. صوفیه بیت معمور را به قلوب عابدان عارف یا قلب عالم یا نفس ناطقۀ کلیه تأویل کرده اند. بیت المعمور به عنوان مکانی مقدس و عزیز به ادب فارسی راه یافته است.