کلمه جو
صفحه اصلی

شتیر

لغت نامه دهخدا

شتیر. [ ش ِت ْ تی ] ( ع ص ) مرد بسیارشر و بسیارعیب و بدخوی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || کاسموی. ( مهذب الاسماء ) .

شتیر. [ ش ُ ت َ ] ( اِخ ) شتیربن مشکل و شتیربن نهار تابعیان اند. ( منتهی الارب ).

شتیر. [ ش ِت ْ تی ] (ع ص ) مرد بسیارشر و بسیارعیب و بدخوی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || کاسموی . (مهذب الاسماء) .


شتیر. [ ش ُ ت َ ] (اِخ ) شتیربن مشکل و شتیربن نهار تابعیان اند. (منتهی الارب ).


واژه نامه بختیاریکا

( شتیر + ) سرازیری


کلمات دیگر: