موی گرداگرد سر جمع قنازع و قنزعات
قنزعه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( قنزعة ) قنزعة. [ ق َ زَ ع َ ] ( ع مص ) گریختن یکی از دو مرغ بعد از جنگ کردن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). گویند: قنزع الدیک ؛ اذا اقتتل الدیکان فهرب احدهما. ( منتهی الارب ).گویند این لغتی است عامیانه و صحیح آن قوزعة است. ( از اقرب الموارد ).
قنزعة. [ ق َزَ ع َ ] ( ع اِ ) قُنزُعَة است در همه معانی آن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قُنْزُعَة شود.
قنزعة. [ ق ِ زِ ع َ ] ( ع اِ ) قُنزَعَة است در همه معانی آن. ( اقرب الموارد ). رجوع به قنزعة شود.
قنزعة. [ ق ُ زُ ع َ ] ( ع اِ ) موی گرداگرد سر. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). ج ، قنازع و قنزعات. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به قنذعة شود. ( از اقرب الموارد ). رجوع به قنذعة شود. || توک موی که بر سر کودکان گذارند یا موهای بلند برآمده و دراز. || توک موی که زنان بر سر بقدر انار پیچیده دارند. ج ، قنازع. || پاره ای از زمین بی نبات. || باقیمانده پر. || بن دم. || پر گردن خروس. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || سنگریزه که از گردکان بزرگ باشد. ( منتهی الارب ). سنگریزه که از گردو بزرگ باشد. ( اقرب الموارد ). || بلاء. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || ( ص ) زن سخت کوتاه بالا. ( اقرب الموارد ).
قنزعة. [ ق َزَ ع َ ] ( ع اِ ) قُنزُعَة است در همه معانی آن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قُنْزُعَة شود.
قنزعة. [ ق ِ زِ ع َ ] ( ع اِ ) قُنزَعَة است در همه معانی آن. ( اقرب الموارد ). رجوع به قنزعة شود.
قنزعة. [ ق ُ زُ ع َ ] ( ع اِ ) موی گرداگرد سر. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). ج ، قنازع و قنزعات. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به قنذعة شود. ( از اقرب الموارد ). رجوع به قنذعة شود. || توک موی که بر سر کودکان گذارند یا موهای بلند برآمده و دراز. || توک موی که زنان بر سر بقدر انار پیچیده دارند. ج ، قنازع. || پاره ای از زمین بی نبات. || باقیمانده پر. || بن دم. || پر گردن خروس. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || سنگریزه که از گردکان بزرگ باشد. ( منتهی الارب ). سنگریزه که از گردو بزرگ باشد. ( اقرب الموارد ). || بلاء. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || ( ص ) زن سخت کوتاه بالا. ( اقرب الموارد ).
قنزعة. [ ق َ زَ ع َ ] (ع مص ) گریختن یکی از دو مرغ بعد از جنگ کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). گویند: قنزع الدیک ؛ اذا اقتتل الدیکان فهرب احدهما. (منتهی الارب ).گویند این لغتی است عامیانه و صحیح آن قوزعة است . (از اقرب الموارد).
قنزعة. [ ق َزَ ع َ ] (ع اِ) قُنزُعَة است در همه ٔ معانی آن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به قُنْزُعَة شود.
قنزعة. [ ق ِ زِ ع َ ] (ع اِ) قُنزَعَة است در همه ٔ معانی آن . (اقرب الموارد). رجوع به قنزعة شود.
قنزعة. [ ق ُ زُ ع َ ] (ع اِ) موی گرداگرد سر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). ج ، قنازع و قنزعات . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قنذعة شود. (از اقرب الموارد). رجوع به قنذعة شود. || توک موی که بر سر کودکان گذارند یا موهای بلند برآمده و دراز. || توک موی که زنان بر سر بقدر انار پیچیده دارند. ج ، قنازع . || پاره ای از زمین بی نبات . || باقیمانده ٔ پر. || بن دم . || پر گردن خروس . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || سنگریزه که از گردکان بزرگ باشد. (منتهی الارب ). سنگریزه که از گردو بزرگ باشد. (اقرب الموارد). || بلاء. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (ص ) زن سخت کوتاه بالا. (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: