شوقه

شوقة. [ ش َ ق َ ] (اِخ ) یونس بن احمدبن شوقة اندلسی . استاد ابن شق اللیل است . (منتهی الارب ).

شَوقِه؛ حفاظ لب ایوان که با آجر، و به شکل مشبّک می ساختند. نرده.