که نصیب و بهره شومی دارد بدبخت
شوم بهر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شوم بهر. [ ب َ ] ( ص مرکب ) که نصیب و بهره شومی دارد. که حظ و بخت و بهره نحس دارد. بدبخت :
چنان ساخت با مادر آن شوم بهر
که بکشد جهان پهلوان را به زهر.
چنان ساخت با مادر آن شوم بهر
که بکشد جهان پهلوان را به زهر.
اسدی ( گرشاسب نامه ص 194 ).
کلمات دیگر: