( مجودة ) مجودة. [ م َ دَ ] ( ع ص ) ارض مجودة؛ زمینی که باران نیکو بر وی ببارد. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ).
مجوده
لغت نامه دهخدا
مجودة. [ م َ دَ ] (ع ص ) ارض مجودة؛ زمینی که باران نیکو بر وی ببارد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط).
کلمات دیگر: