دکان داری
کلبه داری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کلبه داری. [ ک ُ ب َ / ب ِ ] ( حامص مرکب ) دکان داری. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
از آهنگری رست و سالار گشت
پس از کلبه داری سپهدار گشت.
از آهنگری رست و سالار گشت
پس از کلبه داری سپهدار گشت.
اسدی.
کلمات دیگر: