مدیریت صنعتی

مدیریت صنعتی شاخه ای از مدیریت است که مدیران نیروی انسانی سازمان های صنعتی را تربیت می کنند و دارای سه بعد اصلی:نبو
اختلاف۱۲ واحدی با رشته مدیریت دولتی دارد. به بررسی نحوه قرار گرفتن ماشین آلات و بهره وری آن ها توجه دارد. توجه اساسی به واحدهای صنعتی و همچنین کارگرها و نحوه انجام کار و چالش های کارگری توجه دارد.هدف از این رشته تحصیلی تربیت افرادی می باشد که بتوانند با دیدگاهی مدیریتی سازمان های صنعتی را مدیریت نمایند.توضیحات بیشتر راجع به هر درس:
مدیریت مالی: هدف این درس تعلیم روش ها و تکنیک های متداول مالی به دانشجویان است تا بتوانند با بهره برداری از آن در تصمیم گیری های مالی در سطح مدیران مالی مؤسسات انجام وظیفه نمایند. به طور کلی در اداره امور سازمان های بازرگانی تنها انجام شرح وظایف مربوط به مدیران مالی کافی نیست. تکنیک ها و روش های متداول مالی یکی از مهم ترین ابزارهایی است که مدیران مالی باید بدانند تا بتوانند در حفظ و حراست و بکار گرفتن منابع مالی مؤسسات خصوصی یا ملی شده که جزء منابع ملی جامعه است حداکثر کارایی را داشته باشند.
روانشناسی صنعتی: مطالعه رفتار آدمی در جنبه هایی از حیات که به کار مربوط می شود و بهره گیری از دانش حاصل از رفتار آدمی جهت به حداقل رسانیدن مشکلات وی در کار.

مدیریّت صنعتی (industrial management)
مجموعۀ فنون و مهارت های سازمان دهی، برنامه ریزی، هدایت، و کنترل عملیات تجاری شرکت ها و سازمان ها. در نظریۀ مدیریت صنعتی، سازمان دهی دو وجه اصلی دارد. یکی به ایجاد خطوط معروف به خطوط مسئولیت مربوط است که معمولاً به صورت نمودار سازمانی ترسیم می شوند و مدیران سازمان را، از رئیس تا رؤسای بخش ها، مشخص و وظایف و مسئولیت های هر یک را تعیین می کنند. وجه اصلی دیگر به فراهم آوردن کارکنانی با قابلیت های اجرایی مربوط می شود. برنامه ریزی در مدیریت صنعتی سه وجه اصلی دارد. یکی از آن ها تعیین خط مشی اساسی برای تولید، فروش، خرید تجهیزات، مواد، تدارکات، و حسابداری است. وجه دوم به کاربرد این خط مشی در بخش های گوناگون سازمان مربوط می شود. وجه سوم به تعیین استانداردهایی برای کار در همۀ بخش ها مربوط است. هدایت سازمان اصولاً از طریق نظارت و راهنمایی صورت می گیرد و مشغلۀ اصلی مدیر سازمان است. کنترل شامل استفاده از سوابق و گزارش ها، به منظور مقایسۀ عملکرد سازمان با استانداردهای تعیین شده برای کار است. سابقۀ مدیریت صنعتی با تعریف امروزی به اواخر قرن ۱۹ می رسد. فردریک تِیلور، مهندس امریکایی، سهم مهمی در تکامل آن داشت و فنونی برای تحلیل عملیات تولیدی و تعیین استانداردهای کار روزانه ابداع کرد.