مدحت پاشا

احمد شفیق مدحت پاشا (18 اکتبر 1822 - 26 آوریل 1883) یک نظریه پرداز اهل عثمانی، دموکرات و یکی از دولتمردان برجسته دولت در اواخر دوره تنظیمات بود. دلیل شهرت او رهبری جنبش مشروطه عثمانی در سال 1876 و معرفی نخستین دوره مشروطه عثمانی است ،اما او هم چنین یکی از عوامل پیشرو در اصلاحات در ادارات آموزشی و استانی بود. او یکی از نخبگان داخل حکومت عثمانی بود که بحران امپراتوری را تشخیص داد و اصلاحات را به عنوان یک نیاز جدی مورد توجه قرار داد. مدحت پاشا به عنوان یک فرد با نگرش لیبرال توصیف شده است و اغلب به عنوان یکی از بنیان گذاران مجلس امپراتوری عثمانی به شمار می رود .
او در سال 1872 توسط عبدالعزیز به عنوان قائم مقام منصوب شد. اما اولین دوره تصدی اش عمدتاً به دلیل درگیری های او با عبدالعزیز در مورد مسائل مالی و اقتصادی خیلی زود به پایان رسید. و او پس از دو ماه برکنار شد. او همچنین به عنوان وزیر دادگستری در سال های 1873 و 1875 خدمت کرد، اما حضور او در این ادارات به علت تمایل وی به ایجاد یک نظام مشروطه مدت کوتاهی به طول انجامید.
بحران داخلی، مالی و دیپلماتیک در امپراتوری عثمانی در سال های 1875-1877 به او فرصت داد تا قانون اساسی سال 1876 را معرفی کند.
مدحت پاشا در روز 18 دسامبر 1876 (9 آذر 1255) مجدداً به عنوان قائم مقام، به جای محمد رشدی پاشا، منصوب شد. زمانی که او منصوب شد، وعده داد که مسیر اصلاحات را ادامه خواهد داد و در تاریخ 23 دسامبر 1876 اعلام کرد که قانون اساسی منتشر و پارلمان نمایندگان تشکیل خواهد شد. اگرچه عضو کمیسیون آماده سازی قانون اساسی نبود، اما او نقش مهمی در تصویب آن ایفا کرده است. قانون اساسی برای همه شهروندان بدون تمایز نژاد یا اعتقادات،حقوق برابر قرار میداد و در آن به لغو برده داری، قوه قضائیه مستقل بر اساس قانون مدنی (نه مذهبی)، آموزش ابتدایی جهانی و یک نظام با دو مجلس اشاره شده بود،که یک مجلس سنا توسط سلطان تعیین می شد و یک مجلس با انتخابات مستقیم.

مِدْحَت پاشا (۱۸۲۲ـ۱۸۸۴)
دولتمرد اصلاحگر ترک و صدراعظم عثمانی. علاوه بر تحصیل صرف و نحو و فقه و منطق و حکمت، زبان فارسی را هم آموخت. مدتی والی دمشق و بغداد بود. او رهبر اصلاح طلبانی بود که خواهان تغییر در شیوۀ حکومت استبدادی عثمانی و تبدیل آن به حکومت مشروطه سلطنتی بودند. او را متهم به جمهوری خواهی کردند و به فرمان عبدالحمید دوم، سلطان عثمانی، در ۱۸۸۱ به طائف تبعید شد و ۳ سال بعد در همان جا کشته شد.