سنگ بیرونی

سنگ بیرونی (انگلیسی: Extrusive rock) به گونه ای از سنگ های آتشفشانی آذرین گفته می شود که هنگام تشکیل آن ماگمای داغ از درون زمین به بیرون جریان یافته و به صورت گدازه به سطح زمین می رسد و یا با انفجار در جو زمین به شکل سنگ آذرآواری یا توف به سطح زمین برمی گردد. سنگ های بیرونی در مقابل سنگ های نفوذی قرار می گیرند که در آنها ماگما به سطح زمین نمی رسد.
مهم ترین تأثیر خروج ماگما این است که ماگما در هوای آزاد یا در زیر آب دریا می تواند بسیار سریع تر سرد شود و در نتیجه زمان کمی برای رشد بلورهای آن وجود دارد. گاهی اوقات بخش باقی مانده از خمیره به طور کلی بلوری نمی شود و به جای آن به شیشه طبیعی یا ابسیدین تبدیل می شود.
بازالت، ریولیت، آندزیت، ابسیدین و سنگ پا نمونه هایی از سنگ های نفوذی به شمار می روند.