مریم مجدلیه

مریمِ مَجدَلیه (به زبان عبری: מרים המגדלית، یونانی باستان: Μαρία ἡ Μαγδαληνή) شخصیتی در عهد جدید و یکی از پیروانِ مؤمنِ عیسی مسیح به شمار رفته و کلیساهای کاتولیک رومی، ارتدکس شرقی، لوتری و انگلیکان او را جزو قدیسه ها می دانند. لقبِ مجدلیه اشاره به شهری به نامِ مجدله در کرانهٔ غربیِ دریاچهٔ تیبریاس دارد. مریمِ مجدلیه با عیسی مسیح به عنوانِ یکی از پیروانِ او سفر کرد. گفته شده که وی شاهدِ مصلوب شدن و رستاخیزِ عیسی مسیح بوده است. در انجیل های چهارگانه از او دستِ کم ۱۲ بار و بیش از رسولان نام برده شده است. در مسیحیتِ غربی و طیِ قرونِ وسطی از مریمِ مجدلیه به عنوانِ فاحشهٔ توبه گر یا زنِ بدکاره نام برده می شد البته این صفات در هیچ یک از انجیل های چهارگانه به مریمِ مجدلیه نسبت داده نشده اند. روزِ ۲۲ ژوئیهِ هر سال از سوی مسیحیانِ کلیسای کاتولیک، کلیسای ارتدکس شرقی، انگلیکن و لوتریانیسم برای او جشن گرفته می شود.
مِرداران
بر پایه انجیل، مریمِ مَجدَلیه زنی تن فروش و بسیار زیبا بوده است. روزی اهلِ شهر به دنبالِ وی می افتند تا وی را سنگسار کنند. او می گریزد تا به عیسی می رسد. عیسی داستان را از پیگیرانِ مریم می پرسد و آنان می گویند که ما می خواهیم او را از برای گناهانش سنگسار کنیم. عیسی می گوید بسیار خوب چنین کنید ولی اولین سنگ را کسی بزند که گناهی نکرده باشد (انجیل یوحنا-باب هشتم-آیات ۱ تا ۱۱). این سخنِ عیسی ایشان را شرمنده و پراکنده ساخت و جانِ مریم مجدلیه را رهانید و از آن پس وی یکی از یارانِ نزدیکِ عیسی گردید.
به نام مجدلیه در انجیل لوقا ۸:۲ اشاره شده:
چندی بعد عیسی سفری به شهرها و دهات ایالت جلیل کرد تا همه جا مژدهٔ ملکوت خدا را اعلام کند. آن دوازده شاگرد و چند زن که از روح پلید یا از امراض شفا یافته بودند نیز او را همراهی می کردند. مریم مجدلیه که عیسی هفت روح پلید را از وجود او بیرون کرده بود. یونا، همسر خوزا (رئیس دربار هیرودیس)، و سوسن از جمله این زنان بودند. ایشان و بسیاری از زنان دیگر از دارایی شخصی خود، عیسی و شاگردانش را خدمت می کردند.