تلوریوم

تِلوریوم (tellurium)
برگرفته از واژه ای لاتینی به معنی زمین. عنصری شبه فلزی (فلز مانند)، به رنگ سفید نقره ای، با نماد Te، عدد اتمی ۵۲، و جرم اتمی نسبی ۱۲۷.۶۰. از لحاظ شیمیایی مشابه گوگرد و سلنیوم است و در گروه گوگرد قرار می گیرد. در طبیعت، در کانی های تلورید یافت می شود. در شیشه های رنگی قهوه ای ـ آبی، در پالایش الکترولیتی روی، در الکترونیک، و به منزلۀ کاتالیزور در پالایش نفت به کار می رود. در ۱۷۸۲، کانی شناس اتریشی، فرانتس مولر (۱۷۴۰ـ۱۸۲۵)، آن را کشف و در ۱۷۹۸، شیمی دان آلمانی، مارتین کلاپروت، آن را نام گذاری کرد. سختی و دوام آن با افزودن۰.۱ درصد سرب به شدت افزایش می یابد. در این حالت، در لوله ها و غلاف کابل ها کاربرد دارد.