تفرج گاه . گردش گاه . آنجا که صفای خاطر و انبساط افزاید : نزهتگاه . نزهت سرا . نزهت کده . جای نزهت افزا . نزهت ستان .
نزهتگه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نزهتگه. [ ن ُ هََ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) نزهتگاه. تفرج گاه. گردش گاه. آنجا که صفای خاطر و انبساط افزاید. نزهت سرا. نزهت کده. جای نزهت افزا. نزهت ستان. رجوع به نزهتگاه شود :
دید نزهتگهی گرانمایه
سبز در سبز و سایه در سایه.
به هرنزهتگهی شاد و دل افروز.
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند.
دید نزهتگهی گرانمایه
سبز در سبز و سایه در سایه.
نظامی.
خرامان خسرو و شیرین شب و روزبه هرنزهتگهی شاد و دل افروز.
نظامی.
گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو بادعقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند.
حافظ.
پیشنهاد کاربران
تفرجگاه، تفریح گاه
کلمات دیگر: