وهامان

در زبانهای هند و اروپایی، آواهای � و � و � ب �، گاه، جایگزین یکدیگر میشوند. مانند پسوندهای � وَند� و � بند�، و یا واژه ی � بهمن� که در پارسی باستان، � وُهو مَنه، Vohumana� گفته میشود.
وَها، در این واژه، به چَمِ � بَها� و � ارزش�. . . و نیز پسوند � مان� یا همان � مَن� که در پارسی امروز، � منش� و در انگلیسی، � Manner� گفته میشود بخش دوم این واژه را ساخته است. پس ، وهامان، میتواند به مانکِ � منش ارزشمند� باشد.