نوش اذر

نوش آذر. نوش آذر (آذرنوش) نام یکی از پسران اسفندیار است که در نبرد رستم و اسفندیار به دست زواره کشته شد.
معانی نام های ایرانی
فهرست نام های ایرانی
وقتی که اسفندیار در نبردی سخت بدست رستم کشته شد رستم به جنازه او احترام نمود و او را به پشوتن سپرد و او جنازه را در تابوتی نهاده بطرف پایتخت ایران شهر بلخ به نزد پدرش گشتاسپ آورد. شور و فغان از دربار شاه برخاست همه لب به نفرین گشتاسپ و جاماسپ گشودند. چون باعث مرگ اسفندیار را به ایشان بودند. اینک خواهران اسفندیار در سوگ او گشتاسپ را مورد خطاب قرارد می دهند:

نوش آذر (پسر اسفندیار). نوش آذر (آذرنوش) نام یکی از پسران اسفندیار است که هنگام حمله ارجاسپ تورانی و تصرّف شهر بلخ پایتخت ایران کشته شد.

نوش آذر. در شاهنامۀ فردوسی دو تن بدین نام خوانده شده اند؛ ۱. یکی از چهار فرزند اسفندیار که در مأموریت جاماسپ برای رهانیدن اسفندیار، نگهبان دژ بود و خبرِ آمدن جاماسپ را به اسفندیار داد. نوش آذر به هنگام آزادی اسفندیار با او بود و او را، هنگام داخل شدن به رویین دژ همراهی کرد. در نبردی که روی داد، او طَرخان تورانی را با شمشیر به دو نیم کرد. در نبرد رستم و اسفندیار همراه پدر بود و چون اَلوای را از چاه درآورد، زَوارِه به کین خواهی بر او تاخت و او را کشت. به دستور اسفندیار نوش آذر و برادرش، را در تابوت های زرّین به پیشگاه گُشتاسپ بردند؛ ۲. پسر گشتاسپ و برادر اسفندیار، از دلاوران ایرانی که در نبرد اسفندیار با ارجاسب تورانی شرکت داشت. نام او در اباتگارزریران «فرشورَت» ضبط شده است.