( صفت ) ۱- در حال تاختن . ۲- بتاخت با سرعت (( آن دیو سوار اندر وقت تازان برفت . ) ) ( بیهقی )
جمع لفظ تاز است بمعنی محبوبان و امودان .
جمع لفظ تاز است بمعنی محبوبان و امودان .
تازان
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
۱ - (ص فا. ) در حال تاختن . ۲ - (ق . ) به تاخت ، باسرعت .
لغت نامه دهخدا
تازان . (اِ) ج ِ تاز، بمعنی محبوبان و امردان . (از فرهنگ نظام ).
تازان . (نف ، ق ) در حال تاختن . مؤلف فرهنگ نظام آرد: صفت مشبهه ٔ تاختن است بمعنی تازنده و تاخت کننده :
ابا جوشن و ترک و رومی کلاه
شب و روز چون باد تازان براه .
بر این شهر بگذشت پویان دو تن
پر از گرد و بی آب گشته دهن
یکی غرم تازان ز دُم ّ سوار
که چون او ندیدم بر ایوان نگار.
برون رفت تازان بمانند گرد
درفشی پس پشت او لاژورد.
بهر کارداری و خودکامه ای
فرستاد تازان یکی نامه ای .
بزرگان که با طوق و افسر بدند
جهانجوی و از تخم نوذر بدند
برفتند یکسر ز پیش سپاه
گرازان و تازان بنزدیک شاه .
بیامد دژم روی تازان براه
چو بردند جوینده را نزد شاه .
بگشتند گرد لب جویبار
گرازان و تازان زبهر شکار.
سواری ز قنوج تازان برفت
به آگاه کردن بر شاه تفت .
هزیمت گرفتند ایرانیان
بسی نامور کشته شد در میان ...
سوی شاه ایران بیامد سپاه
شب تیره و روز تازان براه .
شب و روز تازان چو باد دمان
نه پروای آب و نه اندوه نان .
فرستاده تازان به ایران رسید
ز خاقان بگفت آنچه دید و شنید.
فرستاده با نامه تازان ز جای
بیک هفته آمد سوی سوفرای .
فرستاده ای خواست از در جوان
فرستاد تازان بر پهلوان .
فرستاده تازان بکابل رسید
وزو شاه کابل سخنها شنید.
که افراسیاب و فراوان سپاه
پدید آمد از دور تازان براه .
هجیر آمد از پیش خسرو دمان
گرازان و تازان و دل شادمان .
همی رفت تازان بکردار دود
چنان چون سپهبدْش فرموده بود.
هیچ سائل نکند از تو سوءالی که نه زود
سوی او سیمی تازان نشود پیش سؤال .
خجسته خواجه ٔ والا در آن زیبا نگارستان
گرازان روی سنبل ها و تازان زیر عرعرها.
آن دیو سوار اندر وقت تازان برفت . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 117).و بخیلتاش دادند و وی برفت تازان . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 118). و این حال روز پنجشنبه رفت پانزدهم صفر، آمد تازان تا نزدیک خواجه احمد و حال بازگفت . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 157).
رسید آن یکی نیز تازان نوند
گرفته سواری بخم ّ کمند.
سوارانی سراندازان و تازان
همه با جوشن سیمین و مغفر.
کناره گیر ازو کاین سوار تازانست
کسی کنار نگیرد سوار تازان را.
گاهی سفیدپوش چو آبست و همچو آب
شوریده و مسلسل و تازان ز هر عظام .
خون خوری ترکانه کاین از دوستی است
خون مخور ترکی مکن تازان مشو.
روان کردند مهد آن دلنوازان
چو مه تابان و چون خورشید تازان .
یاوران آمدند و انبازان
هر یک از گوشه ای برون تازان .
ابا جوشن و ترک و رومی کلاه
شب و روز چون باد تازان براه .
فردوسی .
بر این شهر بگذشت پویان دو تن
پر از گرد و بی آب گشته دهن
یکی غرم تازان ز دُم ّ سوار
که چون او ندیدم بر ایوان نگار.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 7ص 1936).
برون رفت تازان بمانند گرد
درفشی پس پشت او لاژورد.
فردوسی .
بهر کارداری و خودکامه ای
فرستاد تازان یکی نامه ای .
فردوسی .
بزرگان که با طوق و افسر بدند
جهانجوی و از تخم نوذر بدند
برفتند یکسر ز پیش سپاه
گرازان و تازان بنزدیک شاه .
فردوسی .
بیامد دژم روی تازان براه
چو بردند جوینده را نزد شاه .
فردوسی .
بگشتند گرد لب جویبار
گرازان و تازان زبهر شکار.
فردوسی .
سواری ز قنوج تازان برفت
به آگاه کردن بر شاه تفت .
فردوسی .
هزیمت گرفتند ایرانیان
بسی نامور کشته شد در میان ...
سوی شاه ایران بیامد سپاه
شب تیره و روز تازان براه .
فردوسی .
شب و روز تازان چو باد دمان
نه پروای آب و نه اندوه نان .
فردوسی .
فرستاده تازان به ایران رسید
ز خاقان بگفت آنچه دید و شنید.
فردوسی .
فرستاده با نامه تازان ز جای
بیک هفته آمد سوی سوفرای .
فردوسی .
فرستاده ای خواست از در جوان
فرستاد تازان بر پهلوان .
فردوسی .
فرستاده تازان بکابل رسید
وزو شاه کابل سخنها شنید.
فردوسی .
که افراسیاب و فراوان سپاه
پدید آمد از دور تازان براه .
فردوسی .
هجیر آمد از پیش خسرو دمان
گرازان و تازان و دل شادمان .
فردوسی .
همی رفت تازان بکردار دود
چنان چون سپهبدْش فرموده بود.
فردوسی .
هیچ سائل نکند از تو سوءالی که نه زود
سوی او سیمی تازان نشود پیش سؤال .
فرخی .
خجسته خواجه ٔ والا در آن زیبا نگارستان
گرازان روی سنبل ها و تازان زیر عرعرها.
منوچهری .
آن دیو سوار اندر وقت تازان برفت . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 117).و بخیلتاش دادند و وی برفت تازان . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 118). و این حال روز پنجشنبه رفت پانزدهم صفر، آمد تازان تا نزدیک خواجه احمد و حال بازگفت . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 157).
رسید آن یکی نیز تازان نوند
گرفته سواری بخم ّ کمند.
(گرشاسبنامه ).
سوارانی سراندازان و تازان
همه با جوشن سیمین و مغفر.
ناصرخسرو.
کناره گیر ازو کاین سوار تازانست
کسی کنار نگیرد سوار تازان را.
ناصرخسرو.
گاهی سفیدپوش چو آبست و همچو آب
شوریده و مسلسل و تازان ز هر عظام .
خاقانی .
خون خوری ترکانه کاین از دوستی است
خون مخور ترکی مکن تازان مشو.
خاقانی .
روان کردند مهد آن دلنوازان
چو مه تابان و چون خورشید تازان .
نظامی .
یاوران آمدند و انبازان
هر یک از گوشه ای برون تازان .
سعدی .
تازان. ( نف ، ق ) در حال تاختن. مؤلف فرهنگ نظام آرد: صفت مشبهه تاختن است بمعنی تازنده و تاخت کننده :
ابا جوشن و ترک و رومی کلاه
شب و روز چون باد تازان براه.
پر از گرد و بی آب گشته دهن
یکی غرم تازان ز دُم سوار
که چون او ندیدم بر ایوان نگار.
درفشی پس پشت او لاژورد.
فرستاد تازان یکی نامه ای.
جهانجوی و از تخم نوذر بدند
برفتند یکسر ز پیش سپاه
گرازان و تازان بنزدیک شاه.
چو بردند جوینده را نزد شاه.
گرازان و تازان زبهر شکار.
به آگاه کردن بر شاه تفت.
بسی نامور کشته شد در میان...
سوی شاه ایران بیامد سپاه
شب تیره و روز تازان براه.
نه پروای آب و نه اندوه نان.
ز خاقان بگفت آنچه دید و شنید.
بیک هفته آمد سوی سوفرای.
فرستاد تازان بر پهلوان.
وزو شاه کابل سخنها شنید.
پدید آمد از دور تازان براه.
گرازان و تازان و دل شادمان.
چنان چون سپهبدْش فرموده بود.
سوی او سیمی تازان نشود پیش سؤال.
گرازان روی سنبل ها و تازان زیر عرعرها.
ابا جوشن و ترک و رومی کلاه
شب و روز چون باد تازان براه.
فردوسی.
بر این شهر بگذشت پویان دو تن پر از گرد و بی آب گشته دهن
یکی غرم تازان ز دُم سوار
که چون او ندیدم بر ایوان نگار.
فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 7ص 1936 ).
برون رفت تازان بمانند گرددرفشی پس پشت او لاژورد.
فردوسی.
بهر کارداری و خودکامه ای فرستاد تازان یکی نامه ای.
فردوسی.
بزرگان که با طوق و افسر بدندجهانجوی و از تخم نوذر بدند
برفتند یکسر ز پیش سپاه
گرازان و تازان بنزدیک شاه.
فردوسی.
بیامد دژم روی تازان براه چو بردند جوینده را نزد شاه.
فردوسی.
بگشتند گرد لب جویبارگرازان و تازان زبهر شکار.
فردوسی.
سواری ز قنوج تازان برفت به آگاه کردن بر شاه تفت.
فردوسی.
هزیمت گرفتند ایرانیان بسی نامور کشته شد در میان...
سوی شاه ایران بیامد سپاه
شب تیره و روز تازان براه.
فردوسی.
شب و روز تازان چو باد دمان نه پروای آب و نه اندوه نان.
فردوسی.
فرستاده تازان به ایران رسیدز خاقان بگفت آنچه دید و شنید.
فردوسی.
فرستاده با نامه تازان ز جای بیک هفته آمد سوی سوفرای.
فردوسی.
فرستاده ای خواست از در جوان فرستاد تازان بر پهلوان.
فردوسی.
فرستاده تازان بکابل رسیدوزو شاه کابل سخنها شنید.
فردوسی.
که افراسیاب و فراوان سپاه پدید آمد از دور تازان براه.
فردوسی.
هجیر آمد از پیش خسرو دمان گرازان و تازان و دل شادمان.
فردوسی.
همی رفت تازان بکردار دودچنان چون سپهبدْش فرموده بود.
فردوسی.
هیچ سائل نکند از تو سوءالی که نه زودسوی او سیمی تازان نشود پیش سؤال.
فرخی.
خجسته خواجه والا در آن زیبا نگارستان گرازان روی سنبل ها و تازان زیر عرعرها.
منوچهری.
آن دیو سوار اندر وقت تازان برفت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 117 ).و بخیلتاش دادند و وی برفت تازان. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 118 ). و این حال روز پنجشنبه رفت پانزدهم صفر، آمد تازان تا نزدیک خواجه احمد و حال بازگفت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 157 ).فرهنگ عمید
۱. = تازاندن
۲. (قید ) [قدیمی] در حال تاختن.
۳. (صفت ) [قدیمی] تاخت کنان.
۲. (قید ) [قدیمی] در حال تاختن.
۳. (صفت ) [قدیمی] تاخت کنان.
دانشنامه عمومی
تازان، روستایی از توابع بخش پاپی شهرستان خرم آباد در استان لرستان ایران است.
فهرست روستاهای ایران
این روستا در دهستان کشور قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۲ نفر (۱۷خانوار) بوده است.
فهرست روستاهای ایران
این روستا در دهستان کشور قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۲ نفر (۱۷خانوار) بوده است.
wiki: تازان
جدول کلمات
تازنده
پیشنهاد کاربران
معنی تازان در حال تخت
تازیان ، دوان دوان ، تاخت کنان ، شتابان ، تاخته تاخته
تازان=درحال تاخت
درحال تاخت
کلمات دیگر: