( اسم ) ۱- تار همراه تنبک ۲- آلات ضرب و نوازندگی آنچه نوازندگان با آنها زنند و نوازند.
تار و تنبک
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(رُ تُ بَ ) (اِمر. ) ۱ - تار همراه تنبک . ۲ - آلات ضرب و نوازندگی .
لغت نامه دهخدا
تار و تنبک. [ رُ تُم ْ ب َ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) رجوع به تار و تمبک شود.
کلمات دیگر: