چرندو

چرندو. [ چ َ رَ ] (اِ) استخوان نرمی را گویند که آنرا توان خورد، همچون استخوان سر شانه ٔ گوسپند و گوش و پره های دماغ و مانند آن که بعربی «غضروف » خوانند. (برهان ) (آنندراج ). غضروف . (ناظم الاطباء). || بمعنی چرنده هم آمده است . (برهان ) (آنندراج ). حیوان چرنده . (ناظم الاطباء). رجوع به چرنده شود.

چرندو. [ چ َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان حسین آباد بخش حومه شهرستان سنندج ، که در 23هزارگزی شمال سنندج و 9هزارگزی باختر شوسه ٔ سنندج به سقز واقعست کوهستانی و سردسیر است و 200تن سکنه دارد. آبش از رودخانه و چشمه ، محصولش غلات ، حبوبات ، لبنیات ، توتون و صیفی ، شغل اهالی زراعت و گله داری و راهش مالرو است . این آبادی را باصطلاح محل «چرنو» هم میگویند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).