( مصدر ) مردن جان دادن .
جان افشاندن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(اَ دَ )(مص ل . ) مردن ، جان دادن .
لغت نامه دهخدا
جان افشاندن. [ اَ دَ ]( مص مرکب ) مردن. ( بهار عجم ). جان دادن :
اهل بایستی که جان افشاندمی
دامن از اهل جهان افشاندمی.
چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع.
اهل بایستی که جان افشاندمی
دامن از اهل جهان افشاندمی.
خاقانی.
همچو شمعم یک نفس باقیست بی دیدار توچهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع.
حافظ.
رجوع به جان افشانی شود.کلمات دیگر: