جذاع

(جَ ) [ ع . ] (مص ل . ) دشمنی کردن .

جذاع. [ ج ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جَذَع ، آنچه پیش از ثنی باشد یعنی گوسپند و گاو بسال دوم درآمده و اسب بسال سوم و شتر بسال پنجم. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
- جذاع الرجل ؛ قوم و طائفه او. و مفرد ندارد. ( اقرب الموارد ).

---

جذاع. [ج ِ ] ( اِخ ) قبیله ها است از بنی سعد. ( منتهی الارب ).