( اسم ) کتابی که از گذشته حکایت کند نام. باستان .
باستان نامه
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(مِ ) (اِمر. ) کتابی که از گذشته حکایت کند، نامة باستان .
لغت نامه دهخدا
باستان نامه. [ م َ / م ِ ] ( اِخ ) تاریخ نامه که کتاب تاریخ پارسیان باشد. ( ناظم الاطباء ). نام کتابی است از تاریخ فارسیان. ( برهان قاطع ). رجوع به عناوین باستان و نامه باستان شود.
|| تاریخ.
- گفته باستان ؛ تاریخ و داستان پیشینیان :
بکردار خوابیست این داستان
که یاد آید از گفته باستان.
شنیدستم از گفته ٔباستان.
|| تاریخ.
- گفته باستان ؛ تاریخ و داستان پیشینیان :
بکردار خوابیست این داستان
که یاد آید از گفته باستان.
فردوسی.
بدو گفت بهرام کاین داستان شنیدستم از گفته ٔباستان.
فردوسی.
فرهنگ عمید
نامۀ باستان، تاریخ و داستان پیشینیان، نامه یا کتابی که از گذشته حکایت می کند.
کلمات دیگر: